Beluiken vindt men terug in tal van Belgische en Europese steden, maar Gent springt eruit omwille van het bijzonder grote aantal beluiken en de zeer vroege beluikenbouw. De speculatieve arbeidershuisvesting drukte in de negentiende en twintigste eeuw een sterke stempel op de stad. Vanaf de jaren 1970 benadrukten historici, industrieel archeologen en heemkundigen het belang van onderzoek en behoud van de beluiken. Deze bijdrage schetst de belangrijkste evoluties met betrekking tot de bouw, sanering en renovatie van de Gentse beluiken. Daarnaast biedt dit artikel ook enkele methodologische handvaten. Welke meerwaarde bieden documentaire fotoreeksen als historische bron? Wat kunnen erfgoedzorgers van vandaag doen om de materiële en immateriële sporen van sociale huisvesting te documenteren, onderzoeken en bewaren voor de toekomst?
