Die is er eigenlijk altijd al geweest, hoewel het zeker niet iets is wat ik van huis uit mee gekregen heb. Mijn ouders zijn altijd heel neutraal geweest als het over ons koningshuis gaat, maar mijn meter (en een grootmoeder die ik zelf nooit gekend heb) zijn net zo geïnteresseerd als ik. Ons koningshuis spreekt mij al aan van toen ik nog op de lagere school zat. Andere kinderen in mijn klas hadden het voor een voetbalclub of een zanger, maar ik hield een knipselmap over - toen nog prinses - Mathilde bij. Aanvankelijk was vooral zij het die tot mijn verbeelding sprak. Sinds zij in 1997 haar intrede in de koninklijke familie maakte, heeft ze altijd indruk op mij gemaakt. Door haar groeide ook mijn belangstelling voor de andere leden van de koninklijke familie, en later ook voor de andere Europese monarchieën.

Ergens heeft mijn grote belangstelling voor ons koningshuis inderdaad een beetje meegespeeld bij mijn studiekeuze. Ik ben bijvoorbeeld ook bijzonder geïnteresseerd in de aristocratie. Voor mijn scriptie specialiseer ik mij nu in de achttiende-eeuwse elitecultuur. Ik doe onderzoek naar de inkomstenverwerving van twee aristocratische families uit Gent. Ik vind het heel interessant om inzicht te krijgen in de geschiedenis en te zien hoe oude structuren en verhoudingen geëvolueerd zijn.

In die tijd had je op VTM nog het programma ‘Royalty’, dat reportages bracht over gebeurtenissen aan het Belgische hof en de andere koninklijke families in Europa. Daarvoor zat ik dus steevast voor de televisie. Bij het programma hoorde ook het magazine ‘Royals’, dat ik eveneens in huis haalde. In die periode maakten de gebeurtenissen rond onze royals wel grote indruk op mij, maar ik plaatste daar geen vraagtekens bij. Ik was toen natuurlijk nog veel te jong om stil te staan bij de betekenis van de monarchie en nam informatie over het koningshuis gewoon aan. Toen Royalty ophield, vond ik dat sowieso wel heel jammer.

Sinds de laatste jaren van de middelbare school duik ik geregeld de bibliotheek in om meer te weten te komen over de zeven Europese koningshuizen. Op die leeftijd begon ik er sowieso belang aan te hechten om nieuws over het hof in perspectief te plaatsen en daar een eigen opinie over te vormen. Daarom ben ik bijvoorbeeld biografieën van vorsten beginnen lezen en verdiep ik mij in overzichtswerken. Actuele gebeurtenissen volg ik via de media. Via internet is het sowieso veel makkelijker geworden om bij te blijven. Het Belgische koningshuis heeft een tijdlang het imago gehad dat het wat mediaschuw was, maar met het huidige koningspaar is daar verandering in gekomen. De Belgische monarchie is bijvoorbeeld ook actief op Facebook en Instagram. Zo krijg je een inkijkje in het dagelijkse reilen en zeilen. Onlangs ontdekte ik dat ons koningshuis zelfs een eigen YouTube-kanaal heeft!

Ik heb natuurlijk ook het koninklijk paleis en de serres van Laken bezocht. Je hebt dan uiteraard enkel toegang tot de officiële vertrekken, maar toch geeft het ook weer een indruk van de leefwereld van de koninklijke familie. Ik zend hen ook geregeld een kaart of brief. Dat is begonnen in het vierde of vijfde middelbaar. We moesten toen een formele brief leren schrijven en ik richtte die van mij aan Mathilde. Wie iets stuurt aan de koningin, krijgt trouwens antwoord van haar persoonlijke adviseur Machteld Fostier. Je ontvangt dan een voorgedrukt kaartje waarop staat dat de koningin je brief met veel belangstelling heeft gelezen, met daarbij een foto. Sindsdien stuur ik af en toe ook een verjaardagskaart en elk jaar een nieuwjaarskaart. Wat ik dan weer niet doe, is spullen verzamelen die met het koningshuis te maken hebben. Ik heb enkel twee koekendozen met een afbeelding, maar ben daar eigenlijk niet zo’n fan van. Bij mij thuis vind je verder dus geen memorabilia!

Absoluut! Koningin Mathilde komt op mij over als een zeer sterke persoonlijkheid. Zij heeft een perfect imago en heel veel flair en elegantie. Voor mij is zij de juiste persoon op de juiste plek. Toch wil ik niet te veel idealiseren. Wat vooral indruk op mij maakt, is dat zij zo begaan is met sociaal werk. Ik vind bijvoorbeeld dat zij heel goed omgaat met kinderen.

Bij de Blijde Intrede van Filip en Mathilde in de provincie Oost-Vlaanderen in 2013 heb ik onze koningin de hand geschud in Gent. Het grappige is dat dat ook in het VRT-journaal te zien was! Ik was toen al heel vroeg op het Sint-Baafsplein om mij van een goed plekje te verzekeren en heb achteraf nog een hele tijd geglunderd. Toen ik daarna in de les binnenkwam, had iedereen meteen door dat ik op wolkjes liep. Ik hoop dat ik ooit de gelegenheid krijg om de koningin persoonlijk te spreken, al denk ik dan graag nog eerst even na over wat ik haar precies zou willen zeggen!

Meestal verwachten mensen niet dat iemand van mijn leeftijd zo geboeid is door het koningshuis. Ik ken eigenlijk maar twee leeftijdgenoten met dezelfde interesse. De meeste mensen zijn dan ook verbaasd. Het lokt in ieder geval altijd een gesprek uit. Opvallend is dat heel veel mensen mij meteen vragen beginnen te stellen. Ons koningshuis is niet altijd erg goed gekend en veel mensen willen er meer over weten. Anderzijds weet ik natuurlijk ook dat er geregeld grappen over ons koningshuis gemaakt worden. Daar heb ik absoluut niks op tegen, al zal ik er zelf nooit om mee lachen.

De tijd van de absolute monarchie ligt ver achter ons, en dat is maar goed ook. Toch denk ik dat de hedendaagse monarchie nog steeds een plek heeft in de samenleving. De Europese koningshuizen kennen elkaar goed en kunnen in die zin een brugfunctie vervullen. Ze hebben allemaal sociaal-culturele projecten en kunnen op dat vlak samenwerken. Ook hun rol als ambassadeurs voor hun land is volgens mij nog lang niet uitgespeeld. Zo kunnen ze het Europese gedachtegoed ondersteunen en versterken.

Uiteraard! Het Britse koningshuis volg ik niet zo van dichtbij als het Belgische, maar het huwelijk van Harry en Meghan wil ik wel gezien hebben. Ook toen Filip tot koning gekroond werd, heb ik de hele plechtigheid op tv gevolgd. Ik was toen op vakantie in Frankrijk, maar zat met plezier binnen die dag. En toen William en Kate hun tweede kindje kregen, hebben we in onze vriendenkring een weddenschap over de naam opgezet. Die heb ik toen trouwens gewonnen!