Een avondje naar de dansvoorstelling van de balletschool om de hoek? Het lijkt slechts een tijdverdrijf zonder veel om het lijf. Toch kent ook dans een boeiende geschiedenis die vanuit verschillende invalshoeken kan worden bestudeerd. Je kan een vormgeschiedenis schrijven van karakteristieke lichaamsbewegingen of eerder aandacht hebben voor sociale, economische of zelfs politieke aspecten van de dansgeschiedenis. In een themanummer over ‘het lichaam’ is het echter aangewezen om oog te hebben voor de betekenis die dans als ‘lichaamskunst’ in internationale context kreeg. Deze bijdrage geeft een overzicht van deze cultuurhistorische betekenisgeving vanuit een westers perspectief, met nadruk op de negentiende en vroege twintigste eeuw. Het onderstaande verhaal volgt
vooral de reputatie van wat doorgaans als ‘kunstdans’ of ‘theaterdans’ wordt omschreven. Dit verhaal kruist niettemin vaak met dat van de ‘gezelschapsdans’ waar participatie belangrijker was dan artistieke presentatie. Hier en daar verwijs ik naar de Belgische casus. In de kadertekst ga ik kort in op de onderzoeksmogelijkheden voor (lokale) danshistorici.
