Op de avond van woensdag 8 november ging de film Het Maken van Reuzen in première, een meerjarig project van Histories en Focus Vakmanschap. De voorstelling ging door in alle pracht en praal van cinema Lumière in Mechelen. De rode loper rolde uit, de paparazzi stond klaar... En het eindresultaat schitterde op het witte doek, met een zaal vol enthousiast applaus als gevolg.
Een genietend publiek in cinema Lumière. © foto Femke den Hollander
In Het Maken van Reuzen eisen reuzen en reuzenbouwers trots de hoofdrol op als de vakmannen en -vrouwen die ze zijn. De film dompelt ons onder in hun intrigerende maakproces via vijf verschillende "maak"-insteken. Maar de film vormt ook een nieuwe manier van kennisuitwisseling rond de vraag "Hoe worden reuzen gemaakt?" De nieuwsgierige kijker, maar ook de ervaren bouwer, leert nieuwe perspectieven, bouwtechnieken en gemeenschappen kennen. Dit openlijk delen van kennis is het begin van een waardevol nieuw hoofdstuk in het Vlaamse reuzenverhaal. “Het is een eerste opstap naar het verzamelen van informatie over de reuzencultuur in Vlaanderen,” zegt Kurt Moeyersons. En zo weerklinkt het in alle hoeken van de zaal.
"Deelnemers en toeschouwers vinden elkaar in het maakproces van reuzen."
Ook Histories-collega Frea Vancraeynest, medewerker immaterieel cultureel erfgoed, benadrukt het toekomstpotentieel van dit project. "Deelnemers en toeschouwers vinden elkaar in het maakproces van reuzen. Dat is belangrijk voor het duurzaam borgen van deze bijzondere traditie, en creëert nieuwe impulsen in het lopende begeleidingstraject met Reuzen in Vlaanderen vzw."
De reus en zijn verhaal
De film is meer dan een documentaire over het vaktechnisch handwerk bij het maken van reuzen. Met oog voor detail brengt regisseur Alexander Kerkhof de veelzijdige tradities van reuzen en hun makers in beeld. Bart Moessenare, medebouwer van reus Manke Lies uit Edegem, vond deze manier van "storytelling" dan ook het mooiste aan de film. “Mensen maken niet enkel reuzen, maar ook verhalen. Op een heel laagdrempelige manier mensen enthousiasmeren en zo verhalen bouwen, dat vond ik prachtig,” vertelt hij. In deze film is de reus veel meer dan enkel een reus. “Iets uit de film dat me bijblijft, is dat de reuzencultuur in beweging is, en in beweging blijft,” zegt Kurt. “Want van zodra een reus geboren wordt, blijft die altijd leven. De structuur vergaat en wordt vervangen, maar de reuzenfiguur zal blijven bestaan.”
"Van zodra een reus geboren wordt, blijft die altijd leven."
Gedragen door een gemeenschap
Wat heeft publiek én makers het diepst getroffen? "Een reus, daar zit een gemeenschap achter,” zo beaamt Thomas Cardyn, coördinator van ReuzeLeuven. De gedeelde toewijding van alle betrokkenen raakte ook de regisseur. “Ik ben een leek in de reuzencultuur. Dit was voor mij een zeer dankbaar project,” legt Kerkhof uit. “Wat impact op mij had
, is de passie die achter een reus schuilgaat. Hoe een kleine gemeenschap beslist om samen te gaan werken. We filmden heel diverse maak-insteken, en toch zie je overal diezelfde gedrevenheid.”
Bron van inspiratie
Dat de film een succes is, is duidelijk. Bij het napraten op de receptie deelden de kijkers met veel plezier hun ervaringen. De dialoog die in de zaal op gang kwam, deed sommigen zelfs al enkele toekomstplannen verklappen. “We hebben ook veel zaken opgestoken om op verder te bouwen,” verzekert Katrien ons. Op de vraag wat haar dan precies inspireert, antwoordt ze resoluut: “De Catalaanse reuzen die we ook zagen in de film. Het is onze droom [van Bruegelcomité Wingene] om een reuzenworkshop te volgen in Catalonië. Dankzij de film komen nu dus nieuwe plannen in ontwikkeling!"
Foto's
© Femke den Hollander
