Raf Caytan startte in augustus 2023 als projectmedewerker immaterieel erfgoed. Door zijn passie voor verhalen kwam hij bij Histories terecht.
Hoe is dat dan precies in zijn werk gegaan?
Ik was bezig aan de laatste weken van mijn postgraduaat Cultureel Erfgoed aan de KU Leuven toen mijn stagebegeleider me een vacature van Histories doorstuurde. Ze vond mij de geknipte kandidaat, ik had mijn twijfels omdat Histories een communicatiemedewerker zocht en ik hiervoor nog niet de juiste ervaring had. Maar de organisatie zelf sprak me meteen aan. Tijdens mijn studie had ik vaak het gevoel dat ik “vast” zat. Aan de universiteit verloor ik een beetje mijn gevoel met de realiteit, terwijl de unieke positie van Histories mij zou toelaten om opnieuw dichter bij de mensen te staan. Ik heb dan maar de proef op de som genomen en gesolliciteerd. Bleek dat ik inderdaad te weinig ervaring had voor de functie van communicatiemedewerker, maar wel de ideale persoon was om het team rond immaterieel erfgoed te versterken.
Wat doe je dan precies bij Histories?
Ik bied vooral ondersteuning aan bij het project Focus Vakmanschap. Begin volgend jaar brengen we een onderzoeksrapport waarin alle tips en tricks voor toekomstige reuzenmakers gebundeld worden. Daarnaast actualiseer ik de feestendatabank en verzorg ik begeleidingen rond immaterieel erfgoed.
Welke aspecten van jouw job spreken jou het meeste aan?
Door het project Focus Vakmanschap ben ik voor de eerste keer met erfgoedvrijwilligers in contact gekomen. Daar krijg ik zoveel energie van. Het klinkt misschien cliché, maar na die gesprekken heb ik meteen zoiets van “ik wil ook een reus bouwen”. Het lijkt me heel leuk om iets te maken waar een verhaal achter zit. De reuzenbouwers zijn zo gefascineerd door verhalen en het vertellen van die verhalen, dat resoneert bij mij. Ik ben zelf een echt “verhalenmens”. Al van jongs af aan verslind ik boeken. Met het studeren ben ik die passie een beetje verloren, maar sinds ik aan de slag ben bij Histories merk ik dat die terug meer naar boven komt.
Wat is je fijnste herinnering bij Histories?
Ik zit hier nog niet zo heel lang, maar ik denk vooral het Festival. Dat was een beetje mijn persoonlijke vuurdoop. Ik gaf een sessie rond online erfgoed en vond het fascinerend om te zien dat sociale media wel enorm leeft bij de vrijwilligers, maar nog niet echt wordt aangepakt. Door opnieuw dat contact met onze doelgroep, weet ik van “hier doen we het voor”. Daarnaast heeft het lerend netwerk in september rond reuzencultuur ook een blijvende indruk op mij nagelaten. Zo leerrijk allemaal!
Wat wens jij alle erfgoedvrijwilligers toe?
Durf. Durf contacten leggen, bruggen slaan, initiatieven nemen, jezelf inschrijven voor cursussen, lerende netwerken, … Blijf niet bij de pakken zitten: deel uitmaken van een vereniging is niet altijd even simpel. Maar blijf dromen en blijf gaan voor waarin je gelooft.