door Frea Vancraeynest
stafmedewerker Histories
Sinds 2006 onderschrijft de Vlaamse Overheid de Unesco-conventie voor immaterieel cultureel erfgoed die werd gelanceerd in 2003. Dit resulteerde in een beleidslijn waar het Vlaamse immaterieel cultureel erfgoed (ICE), en dat is heel divers en alomtegenwoordig, op de voorgrond werd geplaatst en een volwaardige plaats kreeg in het cultureel erfgoedbeleid. In 2008 werd hier ook een volwaardig beleidsinstrument aan toegevoegd, de Inventaris Vlaanderen voor immaterieel cultureel erfgoed. Deze inventaris maakt het erfgoed zichtbaar, voor andere ICE-gemeenschappen en het grote publiek, en zet in op een kwalitatieve zorg voor dit erfgoed, zodat een duurzame toekomst mogelijk wordt. De Vlaamse minister van Cultuur kan twee keer per jaar immaterieel erfgoed toevoegen aan de Inventaris. De minister kan hiervoor rekenen op het advies van een expertencommissie die het aanvraagdossier onder de loep neemt.
Na tien jaar was het tijd voor een evaluatie. Alle betrokken partijen startten met de opbouw van een nieuwe ICE inventaris en -platform die nog beter het immaterieel cultureel erfgoed in Vlaanderen in kaart zullen brengen. In dit artikel vind je een overzicht van de beweegredenen achter de nieuwe inventaris en leggen we praktisch uit wat er precies veranderd is en hoe de procedure nu is opgebouwd.